Goudanus IV

Infinity

 

Hoewel de abstracte vormen in het werk van Trudie Schreuder abstract lijken, zou je ze ook magisch realistisch of zelfs surrealistisch kunnen noemen. Het werk mist een duidelijk referentiekader en alleen daarom al is haar werk uniek te noemen. Haar nieuwe werk voelt als een intermediair tussen haar en die van de toeschouwer. De essentie in de sculpturen van Trudie Schreuder is haar ab-stracte  zoektocht naar het ontstaan van ‘leven‘ in al zijn vormen. Een creatie van oerdriften in combinatie met de ontwapende speelsheid van verschillende materialen brengt ze de abstractie terug naar het figuratieve.
    De beelden zijn zodanig gekozen dat de kijker in eerste instantie de vrijheid gelaten wordt zijn eigen interpretatie te kiezen. Door naamgeving, het thema en de verhalende aard van haar beeldenreeks stuurt ze de toeschouwer wel in een voorgeplaveide richting, maar ze probeert te voorkomen dat de kijker gedwon-gen wordt het werk op een letterlijke voorgeschreven wijze te ervaren. Haar werk heeft een haast filosofische achtergrond, die zijn wortels vindt in de  feno-menologie - de leer die wil trachten zonder enig vooroordeel de dingen te leren kennen zoals zij zich voordoen-  en het existentialisme.
    Trudie is een autodidact. Na een opleiding als styliste op de Nimeto vond ze werk bij maison de Bonnetrie, de Bijenkorf en Habitat. Via de binnen-architectuur belandde ze op het Willem II college in ’s-Hertogenbosch en studeerde daar verftechnieken. In het pittoreske Gouda kocht zij een oud karakteristiek grachtenpand waar ze met veel succes creatieve workshops gaf. Daar raakte ze in de ban van mozaïek. Met de cursus “Stap in de wondere wereld van Gaudi,” had ze een succesformule in handen. Via school-, buurt- en gemeenteprojecten werd de Muzen Gouda al snel een creatieve werkplaats, waar cursisten met allerlei ideeën en materialen hun creatieve talenten konden ontplooien.

    Haar eigen werk werd steeds gewaagder en ontwikkelde zich van toegepaste kunst tot werk met een magisch-realistisch karakter. Als gevolg van de verschillende technieken die ze gebruikt – en door haar werk als lerares en het geven van workshops- is haar productiesnelheid niet hoog. Met elk werk zijn wel een paar maanden gemoeid. Bovendien is elk opvolgende werk net even anders van vorm, techniek, en materiaal en wordt er een experimentele fase ingelast om te bezien of alles naar behoefte functioneert en om zich nieuwe technieken eigen te maken. Na de toegepaste kunst (lampen van mozaïek) volgde een serie met historische en mythische wezens.
    In 2015 verdween het uitbundige kleurenpalet van stukgeslagen Mosa tegeltjes en gekleurd glas en maakte plaats voor een soberdere, ingetogen maar zeer subtiele kleurvoering. Haar figuratieve vormen werden abstracter, de kleurtoon haast minimalistisch en het magisch realisme werd vervangen door een surrealistische kijk op de denkbeeldige wereld die Trudie voor zichzelf creëerde. Ondefinieerbaar lijken de beelden mittam stercora, infinity ,tutum en praesidium aangespoeld en opgedroogd glinsteren ze als diamantjes in de zon en liggen ze loom gevangen in een frisse zilte zeelucht. Cor meum daarentegen heeft iets woestijnachtigs en siddert in de verstrengelde zon.
    De beelden zijn afstotend en tegelijk aaibaar. Aan de buitenkant een keiharde oppervlakte-textuur van steen, aardewerk en glas en binnenin toont het object zijn zachte wollige gevoeligheid die de kijker uitnodigt te voelen en te onderzoe-ken. Trudie werkt veelal van buiten naar binnen en gaandeweg het proces krijgen haar beelden hun uiteindelijke organische vorm. Subtiele kleurverschillen in haar beelden geven het werk op afstand een haast monochroom karakter. Van dichtbij en uitvergroot – en hoe kan het ook anders met mozaïek-  spatten de sculpturen smaakvol en doordacht haast  polychroom uit elkaar zonder te verdrinken in overdaad. Beelden met de suggestie van nieuw leven en in dit geval; beelden met de suggestie van tientallen nieuwesculptuurtjes die ooit net zo groot worden als het moederbeeld. De voortplanting is het terugkerend thema bij de serie infinity. Er is eerder sprake van relativatie zonder provocatie dan van obsessieve begeerte. Eerder speelse analyse dan vulgaire seksualiteit. Het is gewoon een zoektocht naar de wonderlijke wereld van het leven op aarde.

 

Kortom; zachtjes glanzend in een betoverende omgeving laten de sculpturen van Trudie veel te raden over.

Dit is een paragraaf. Klik hier om uw eigen tekst toe te voegen.

​

                                                                                                                               Simon Goudanus

Meer weten over Trudie Schreuder

Ga naar www.demuzengouda.nl